Sean Riley: ยินดีต้อนรับสู่พอดแคสต์ Kim Kizer มาพูดคุยกันสักหน่อยว่าคุณเริ่มต้นในอุตสาหกรรมบรรจุภัณฑ์ได้อย่างไร Kim การตัดสินใจขึ้นอยู่กับอะไร? ฉันรู้ว่าฉันไม่ได้โตเป็นเด็กน้อยแต่คิดว่า “เย้ ฉันอยากทำบรรจุภัณฑ์ ฟังดูน่าสนใจสุดๆ” มันไม่ใช่สิ่งที่ฉันคิดหรือคิดจริงๆ ฉันจึงอยากรู้ว่าการตัดสินใจของคุณมีพื้นฐานมาจากอะไร ความคาดหวังและเป้าหมายของคุณคืออะไร? บางทีคุณอาจมีแบบอย่างบางอย่างที่นำคุณเข้าสู่วงการนี้ คุณช่วยพูดถึงสิ่งเหล่านั้นบ้างไหม? Kim Kizer: จริงๆ แล้ว ฉันไม่มีการศึกษาเท่ามหาวิทยาลัยเลย ดังนั้นทุกสิ่งที่ฉันทำในอาชีพของฉันจึงอาศัยการทำงานหนักและความอุตสาหะ และมีที่ปรึกษาสองสามคนตลอดเส้นทาง สิ่งที่ดึงดูดใจฉันจริงๆ ก็คือ ฉันมีลูกคนที่สอง ฉันอายุ 32 ปี และไม่มีอาชีพการงานจริงๆ ฉันจึงตัดสินใจออกไปหางานทำนอกบ้าน ฉันเริ่มต้นในอุตสาหกรรมนี้ในฐานะพนักงานชั่วคราว และเริ่มในด้านอุตสาหกรรมการบรรจุของธุรกิจ ในเวลานั้น CCL Container เป็นเจ้าของธุรกิจด้านการบรรจุ ตอนนี้ฉันอยู่ฝ่ายผลิตกระป๋อง และฉันต้องอาศัยความอุตสาหะเป็นอย่างมาก ฉันต้องการที่จะพึ่งตนเอง ฉันไม่ต้องการพึ่งใครอื่นมาดูแลฉันหรือลูกๆ ของฉัน ดังนั้นนั่นคือสิ่งที่ผลักดันฉันให้ก้าวไปข้างหน้าเพื่อทำบางสิ่งบางอย่างกับชีวิต หากคุณต้องการ โดยพื้นฐานแล้วฉันปีนบันไดอย่างช้าๆ ในช่วง 30 ปีที่ผ่านมา ฉันชอบที่จะให้คำปรึกษาผู้คน ฉันชอบที่จะเป็นคนๆนั้น ฉันไม่คิดว่าคุณจำเป็นต้องมีการศึกษาเพื่อที่จะก้าวไปสู่ตำแหน่งผู้นำได้ ฉันคิดว่าคุณต้องมีแรงผลักดันที่จะทำมัน Sean Riley: ฉันชอบแบบนั้น นั่นเป็นแรงบันดาลใจจริงๆ เป็นเรื่องที่ค่อนข้างเป็นเรื่องราวที่แสดงให้เห็นว่าคุณสามารถดึงตัวเองขึ้นมาด้วยรองเท้าบู๊ตและทำงานในบริษัทได้ เทียบกับ “ฉันต้องเรียนให้ได้ห้าปริญญาและเริ่มต้นในระดับหนึ่ง” หรืออะไรทำนองนั้น เพื่อให้มันเป็นเรื่องจริง เป็นแรงบันดาลใจให้ได้ยินคิม ดังนั้น ฉันเดาว่าในใจคุณช่วยอธิบายได้ไหมว่าการเดินทางของคุณเป็นอย่างไรเพราะคุณเปลี่ยนจากพนักงานชั่วคราวมาเป็นรองประธาน ฉันหมายความว่าในตัวของมันเองนั้นน่าทึ่งมาก มีประสบการณ์สำคัญหรือเหตุการณ์สำคัญหรือความสำเร็จที่น่าจดจำที่คุณจำได้หรือไม่ Kim Kizer: ใช่ อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา บริษัทก็ได้ขายสิ่งนั้นออกไป และเราไม่ได้เป็นเจ้าของด้านการบรรจุนั้นอีกต่อไป ฉันทำหน้าที่ดูแลธุรกิจ โดยจัดการ CPG ที่มีขนาดใหญ่มากในพื้นที่ผู้บริโภค หลังจากที่ฉันรับตำแหน่งออกจากตำแหน่งชั่วคราว ฉันจำเจ้านายของฉันได้ในตอนนั้น ตอนที่ฉันทำงานชั่วคราวเขาถามฉันครั้งหนึ่ง เขาดึงฉันเข้าไปในห้องทำงานของเขาแล้วพูดว่า “ทำไมคุณถึงทำงานหนักกว่าพนักงานประจำของฉัน” ฉันแบบว่า “ฉันไม่รู้” ดังนั้นเขาจึงอยากให้ฉันทำหน้าที่ชั่วคราวต่อไป และฉันก็บอกเขาว่าไม่ ฉันพูดว่า “ถ้าคุณต้องการให้ฉันทำงานที่นี่และทุ่มเต็ม 100% ฉันก็ต้องเป็นส่วนหนึ่งของทีม” ดังนั้น สำหรับผู้ชายที่เก่งมากคนนั้น เขาเป็นที่ปรึกษาของฉัน เขาให้โอกาสฉันจริงๆ ฉันเริ่มจากการจัดซื้อ จากนั้นฉันก็เปลี่ยนจากการจัดซื้อไปเป็นบทบาทบริการลูกค้า นั่นคือประมาณแปดถึง 10 ปีจากนั้น และเมื่อเราขายแผนกนั้นของบริษัทออกไป พวกเขาก็เสนอโอกาสให้ฉันในตำแหน่งฝ่ายขายในฝั่งคอนเทนเนอร์ของธุรกิจ และขอย้ำอีกครั้ง นั่นคือกระป๋องสเปรย์อะลูมิเนียม พวกเขาจึงให้โอกาสฉัน ฉันเข้ามาเป็นพนักงานขายรุ่นน้อง ตอนนี้ผมทำเรื่องนี้มาประมาณ 20 ปีแล้ว และเมื่อประมาณเจ็ดปีที่แล้ว พวกเขาเสนองานรองประธานาธิบดีให้ฉัน ฉันคิดว่าความแตกต่างสำหรับฉันคือฉันรู้ว่าบางคนพูดแบบนี้ และฉันรู้ว่ามันฟังดูซ้ำซาก แต่ถ้าคุณพบสิ่งที่คุณชอบทำจริงๆ นั่นไม่ใช่งาน และฉันก็เป็นเช่นนั้นเสมอ ฉันหมายถึง สองสามปีแรกเป็นเพราะฉันต้องจัดการครอบครัว ฉันมีครอบครัวเล็ก มีสามี และพยายามคิดว่าตัวเองจะไปในทิศทางไหนในอาชีพการงาน แต่มันไม่ใช่งานสำหรับฉัน เป็นสิ่งที่ฉันชอบทำ ฉันอายุ 61 ปี ฉันยังคงสนุกกับมัน ฉันคาดหวังว่าฉันจะอยู่ที่นี่สักระยะหนึ่งตราบเท่าที่พวกเขาจะยังมีฉันอยู่ และพี่เลี้ยงที่ยอดเยี่ยมมากมายตลอดเส้นทาง ฉันอาจมีสองหรือสามสิ่งที่ติดอยู่ในใจของฉัน ฉันทำไม่ได้หากไม่มีพวกเขา ฉันมีพี่เลี้ยงในการจัดซื้อ คนที่ให้โอกาสผมตั้งแต่แรกๆ เขาคือคนที่ยอดเยี่ยม จากนั้นฉันก็มีหนึ่งในบริการลูกค้า จากนั้นฉันก็มีอันหนึ่งเมื่อฉันตัดสินใจเข้าสู่การขาย และที่ปรึกษาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉันคือรองประธานฝ่ายขายที่จ้างฉันให้ทำงานด้านคอนเทนเนอร์ของธุรกิจนี้ เขาเก่งที่สุด ฉันพยายามเลียนแบบเขา เขาเป็นคนดีมากจริงๆ เขาเกษียณแล้ว แต่ใช่ นั่นคือการเดินทางของฉัน และฉันหวังว่าจะสามารถเลี้ยงดูคนรุ่นต่อไปได้ ฉันไม่อยากทำงานหนักเหมือนตอนอายุ 30 ฌอน ไรลีย์:ใช่ ใครทำ? ด้วยเหตุนี้ ในฐานะผู้บริหารบรรจุภัณฑ์ที่ประสบความสำเร็จ อะไรคือเคล็ดลับสู่ความสำเร็จของคุณ? และฉันรู้สึกว่าฉันรู้ว่าคำตอบจะเป็นอย่างไร แต่ฉันอยากได้ยินคุณพูด Kim Kizer: มันเป็นการทำงานหนักมากจริงๆ มันมีความทุ่มเทมาก สิ่งที่ฉันพบคือคุณต้องทำงานหนักเมื่อเข้ามามีบทบาทครั้งแรก คุณต้องแสดงให้เห็นว่าคุณจะไปได้ไกลกว่านี้ คุณต้องทำสิ่งเหล่านั้น มันเป็นงานหนัก ฉันหมายความว่าไม่มีทางอื่นที่จะใส่มัน และคอยอยู่ตรงนั้นและทำทุกสิ่งที่ไม่มีใครอยากทำตั้งแต่แรกเสมอ แต่คุณได้รับการยอมรับหรืออย่างน้อยฉันก็มี และฉันคิดว่าคนอื่นๆ ในอุตสาหกรรมบรรจุภัณฑ์ก็ได้รับการยอมรับเช่นกัน เพื่อนร่วมงานบางคนของฉัน แต่ในอุตสาหกรรมอื่นๆ เราเป็นอุตสาหกรรมที่ค่อนข้างใกล้ชิดกัน และฉันคิดว่ามีโอกาสมากมายในการผลิตบรรจุภัณฑ์หากคุณต้องการทำเช่นนั้น Sean Riley:ใช่ ฉันก็เห็นด้วย และฉันก็เห็นด้วยกับการเป็นอุตสาหกรรมที่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิด แต่สิ่งหนึ่งที่โดดเด่นและไม่ควรทำ แต่เนื่องจากวิธีการผลิตโดยทั่วไปก็คือคุณเป็นผู้หญิง คุณเป็นผู้หญิง และไม่ใช่อุตสาหกรรมที่น่ายินดีที่สุดเสมอไป ฉันคิดว่าเป็นเช่นนั้น แต่ฉันคิดว่ามันไม่จำเป็นเสมอไป … ผู้คนไม่ได้วาดภาพแบบนั้น คนเลยคิดว่า “ฉันกำลังจะไปทำงานในสภาพแวดล้อมแบบโรงงานเก่าๆ ที่มันเยิ้ม” ดังนั้นการบรรจุและการแปรรูปสำหรับเรื่องนั้น มักจะหลงทางในฐานะที่ผู้หญิงสามารถเข้ามาและสร้างชื่อเสียงให้กับตัวเองได้ คุณคิดว่าคุณสมบัติและความสามารถที่จำเป็นสำหรับผู้หญิงในการโดดเด่นและประสบความสำเร็จในอุตสาหกรรมบรรจุภัณฑ์คืออะไร Kim Kizer:ฉันคิดว่าสิ่งที่ใหญ่ที่สุดคือคุณต้องมีความมั่นใจอย่างมาก ไม่ว่าคุณจะมีความรู้เกี่ยวกับอุตสาหกรรมนี้แค่ไหน ฉันมักจะบอกว่าคุณเสแสร้งจนกว่าคุณจะทำมันสำเร็จ นั่นคือสิ่งที่ฉันมักจะบอกหลายคนที่ทำงานให้ฉัน คุณอาจไม่ถูกต้องเสมอไป แต่หากคุณเต็มใจที่จะอยู่ตรงนั้นเสมอ พยายามค้นหาคำตอบให้พวกเขา คุณเพียงแค่ต้องมั่นใจในสิ่งที่คุณทำ แล้วส่วนที่เหลือจะมาหาคุณ มีสองสิ่งที่ฉันพูดเสมอคือคุณทำสิ่งที่ถูกต้องและมั่นใจในสิ่งนั้น คุณจะต้องใช้เวลานานมาก และฉันพบว่านั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นกับฉัน ฉันคิดย้อนกลับไปเมื่อ 30 ปีที่แล้วที่ฉันเริ่มต้น … ฉันหมายถึง ก่อนที่ฉันจะเริ่ม แม้แต่ในอุตสาหกรรมนี้ คุณทำงานในร้านอาหาร คุณทำแบบนั้น ฉันไม่ได้บอกว่ามันไม่ใช่อาชีพ แต่มันไม่ใช่อาชีพสำหรับฉัน ที่ฉันสามารถพึ่งตนเองและดูแลครอบครัวได้ และนั่นคือสิ่งที่ผลักดันให้ฉันทำอย่างนั้นจริงๆ และเบื้องหลังก็คือตอนที่ฉันยังเด็ก แม่ของฉัน เป็นผู้หญิงที่หย่าร้างแล้ว เธอเป็นที่ปรึกษาที่ใหญ่ที่สุดของฉัน ฉันเงยหน้าขึ้นมองเธอ เธอคือไอดอลของฉัน เธอมีลูกสี่คน เราอยู่ในสวัสดิการ เราอาศัยอยู่ในอาคารสาธารณะ ระยะทั้งหมดเก้าหลา และเธอก็ดึงตัวเองออกมาจากที่นั่น เธอก้าวไปเป็นผู้บริหารที่ Pfizer และที่เหลือก็คือประวัติศาสตร์ ดังนั้นฉันจึงพยายามทำให้เธอภูมิใจมาก และเธอยังคงอยู่กับเราจนทุกวันนี้ นั่นก็เป็นเรื่องดี เธอจึงสามารถเห็นความสำเร็จของฉันได้ Sean Riley:เยี่ยมมาก เป็นเรื่องดีที่ได้ยิน ตอนนี้คุณเป็นผู้หญิงที่ประสบความสำเร็จในด้านบรรจุภัณฑ์แล้ว แล้วคุณมีถ้อยคำแห่งปัญญาอะไรบ้างที่คุณจะแบ่งปันกับผู้หญิงที่เห็นว่าตัวเองเป็นผู้นำหรืออยู่ในตำแหน่งผู้นำของบริษัทบรรจุภัณฑ์เช่นคุณ Kim Kizer: ขอย้ำอีกครั้ง มันเป็นเพียงความมั่นใจ คุณต้องเข้าไป คุณต้องเรียนรู้ธุรกิจ คุณต้องเข้าใจว่าลูกค้ากำลังมองหาอะไรหรือผู้ใช้ปลายทางกำลังมองหาอะไร และบางครั้งนั่นก็เป็นลูกค้าภายในของบริษัทของคุณด้วย ดังนั้นคุณต้องตระหนักว่าใครที่คุณพยายามสนับสนุนและพัฒนา และคุณทำอย่างนั้นได้อย่างไร คุณไม่สามารถพบกับคนแปลกหน้าได้ ฉันหมายความว่าคุณไม่สามารถ คุณต้องสามารถพูดคุยกับผู้คนได้ไม่ว่าพวกเขาจะรู้มากกว่าคุณหรือไม่ก็ตาม นั่นคือวิธีที่คุณเรียนรู้ ดังนั้นฉันคิดว่าสิ่งที่ใหญ่ที่สุดคือแค่รักษาฐานความรู้ของคุณให้เปิดกว้าง และนำข้อมูลทั้งหมดที่คุณสามารถทำได้ และมีความมั่นใจและความอุตสาหะอย่างมาก ฉันรู้ว่าฉันพูดแบบนั้นอยู่เรื่อยๆ แต่มันเป็นเรื่องจริง Sean Riley:ไม่ ฉันเห็นด้วย และฉันคิดว่านั่นเป็นวิธีที่ดีในการวางกรอบมัน ฉันอยากรู้ว่า คุณเคยเจอปัญหาที่ผู้ชายดูถูกคุณหรือทำให้คุณลำบากขึ้นในฐานะผู้หญิงในอุตสาหกรรมประเภทนี้หรือเปล่า?Kim Kizer:โอ้ พวกเขาทำแบบนั้นจริงๆSean Riley:ใช่แล้ว Kim Kizer:ฉันคิดว่าฉันคงถูกมองข้ามในระดับ VP เป็นเวลาประมาณห้าปีก่อนที่พวกเขาจะทำเช่นนั้นในที่สุดเพราะฉันเป็นผู้หญิง Sean Riley:ขวา Kim Kizer:น่าเสียดายที่บรรจุภัณฑ์ มันมักจะเป็นโลกของมนุษย์ แม้ว่าฉันคิดว่าผู้หญิงกำลังเริ่มทะลุเพดานกระจกนั้นถ้าคุณต้องการ ผู้หญิงก็สามารถฉลาดได้เช่นกัน และขอย้ำอีกครั้งว่าพวกเขาไม่จำเป็นต้องมีการศึกษามากนัก คุณเพียงแค่ต้องรู้ว่าคุณกำลังพยายามก้าวไปข้างหน้าอะไร มันเหมือนกับการกลิ้งลูกบอลขึ้นเนิน บางครั้งคุณต้องฉลาดกว่าผู้ชาย บางครั้งคุณต้องรู้มากกว่าที่พวกเขารู้ และนั่นคือสิ่งที่ฉันภูมิใจคือการก้าวไปอีกระดับ โชคดีสำหรับฉัน ผู้นำของฉัน พวกเขาสามารถเห็นสิ่งนั้น และอีกครั้งที่พวกเขาเลื่อนตำแหน่งฉันเมื่อประมาณเจ็ดปีที่แล้ว Sean Riley: ยอดเยี่ยมมาก คำถามที่ฉันชอบใช้เพื่อปิดพอดแคสต์กับคนที่เคยอยู่ในวงการนี้คือตอนนี้คุณเป็นทหารผ่านศึกในอุตสาหกรรมนี้แล้ว มองว่าเป็นเทรนด์ของบรรจุภัณฑ์โดยทั่วไปอย่างไร และยิ่งไปกว่านั้น คุณเห็นอะไรเกี่ยวกับบรรจุภัณฑ์อลูมิเนียมเป็นพิเศษ? บางสิ่งที่คุณเห็นได้ในอีกห้าหรือหรือ 10 ปีข้างหน้า Kim Kizer: ฉันคิดว่าบรรจุภัณฑ์โดยทั่วไปสำหรับคนรุ่นใหม่ ฉันคิดว่าพวกเขาต้องการให้บรรจุภัณฑ์เหล่านี้มีการโต้ตอบมากขึ้นถ้าคุณต้องการ ฉันหมายถึงว่าคนรุ่นใหม่เป็นคนรุ่นที่มองเห็นได้ชัดเจนมาก ด้วยไอโฟนทั้งหมด เกมทั้งหมด และอะไรทำนองนั้น ฉันคิดว่ามันจะต้องมีการโต้ตอบไม่ทางใดก็ทางหนึ่งสำหรับคนรุ่นใหม่ที่กำลังจะมาถึง แล้วอีกอย่างที่ฉันคิดว่าก็คือ คนรุ่นต่อไป พวกเขาตระหนักถึงสิ่งแวดล้อมเป็นอย่างมาก ดังนั้นพวกเขาจึงต้องการบรรจุภัณฑ์ที่ยั่งยืน ตอนนี้สำหรับอะลูมิเนียม ซึ่งกำลังเข้าสู่ขั้นตอนต่อไป เรากำลังเปลี่ยนพลาสติกไม่น้อยด้วยบรรจุภัณฑ์อะลูมิเนียมที่ยั่งยืน อลูมิเนียมสามารถรีไซเคิลได้อย่างสมบูรณ์ในขณะนี้ มันไม่ใช่เปลเพื่อเปล มันเป็นเปลที่จะตายในอุตสาหกรรมของฉัน แต่อะลูมิเนียม 90% ที่เคยผลิตถูกรีไซเคิลไปยังส่วนอื่น ผมขอยกตัวอย่างให้คุณฟังหน่อย กระป๋องสเปรย์ที่เราผลิตในวันนี้คือขวดน้ำอะลูมิเนียมที่ใส่กลับเข้าไปในเครื่องใช้ไฟฟ้า ใส่ในรถยนต์ และใส่กลับเข้าไปในสิ่งของประเภทเหล่านั้น Sean Riley:เอาล่ะ Kim Kizer:ดังนั้นจึงมีกระแสที่สามารถรีไซเคิลได้สำหรับสิ่งนั้น . มันอาจจะไม่กลับเข้าไปในกระป๋องอะลูมิเนียม แม้ว่าเราจะพยายามไปให้ถึงนั้นก็ตาม มีอุปสรรคเล็กน้อยในการไปถึงที่นั่น แต่มันสามารถรีไซเคิลได้ และนั่นคือสิ่งที่ฉันคิดว่าคนรุ่นใหม่กำลังมองหา Sean Riley:เยี่ยมมาก ใช่แล้ว ฉันยอมรับว่าหัวข้อยอดนิยมคือความยั่งยืน เราไม่สามารถมีพอดแคสต์เหล่านี้ที่ไม่ปรากฏหรือทำเรื่องราวในนิตยสารที่ไม่ปรากฏเนื่องจากเป็นปัญหา 1A ในขณะนี้ Kim Kizer: ขวา Sean Riley :เอาล่ะ ฉันแค่อยากจะขอบคุณมากนะ Kim ที่สละเวลามาอยู่ที่นี่และแบ่งปันเรื่องราวของคุณกับเราจริงๆ ฉันคิดว่ามันจะเป็นแรงบันดาลใจสำหรับคนจำนวนมาก Kim Kizer: ฉันซาบซึ้ง ฉันมักจะชอบส่งข้อความออกไปและพยายามช่วยเหลือคนที่คิดว่าทำไม่ได้ก็สามารถทำได้ คุณสามารถทำมันได้. ผู้คนสามารถทำสิ่งที่พวกเขาใส่ใจและตั้งใจได้ พวกเขาทำได้จริงๆ
แหล่งที่มาของข้อมูล
