การรับแพ็คเกจรีไซเคิลลงในถังขยะด้านขวาเป็นที่ที่ลูปปิดหรือหยุดพักและแม้กระทั่งแพ็คเกจที่ออกแบบมาอย่างรอบคอบที่สุดก็อาจสั้นลงหากไม่ได้ทำให้มันอยู่ที่นั่น ขั้นตอนสุดท้ายนั้นการมีส่วนร่วมของผู้บริโภคมักจะหยุดลง และจากข้อมูลของ Shira Abel นักการตลาดวิทยาศาสตร์เชิงพฤติกรรมและอาจารย์อาจารย์การแก้ปัญหาอาจไม่ได้รับการศึกษามากขึ้น มันทำให้การรีไซเคิลรู้สึกเป็นธรรมชาติและเป็นไปโดยอัตโนมัติเช่นเดียวกับการหยุดแสงสีแดงการประชุมสุดยอดการรีไซเคิลบรรจุภัณฑ์ของโลกในปีพ. ศ. 2568 ในดัลลัสอาเบลเดินเข้าร่วมผู้เข้าร่วมประชุมผ่านสิ่งที่เธอเรียกว่า สปอยเลอร์: ตรรกะและข้อมูลมักจะไม่ใช่ไดรเวอร์ “ เก้าสิบห้าเปอร์เซ็นต์ของการตัดสินใจทั้งหมดทำโดยไม่รู้ตัว” เธอกล่าว “ เราตัดสินใจตามอารมณ์ของเราแล้วกลับมาพร้อมกับข้อมูล” สูตรประกอบด้วยสี่ส่วน: ฮิวริสติก (ทางลัดทางจิต) ฮอร์โมน (ไดรเวอร์อารมณ์) ประวัติศาสตร์ (ประสบการณ์ที่ผ่านมา) และมรดก (อัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมและชุมชน) อาเบลใช้ตัวอย่างของการหยุดที่แสงสีแดง ไม่มีใครคิดผ่าน พวกเขาแค่ทำมัน นั่นคือการคิดแบบระบบ เป้าหมายที่เธอกล่าวคือการทำให้การรีไซเคิลรู้สึกเหมือนสะท้อนกลับ แต่ตอนนี้มันไม่ได้ เกือบ 87% ของชาวอเมริกันกล่าวว่าการรีไซเคิลเป็นสิ่งสำคัญ แต่อัตราการรีไซเคิลระดับชาติมีเพียง 32% “ สี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์ไม่รู้ว่าอะไรคืออะไรและไม่สามารถรีไซเคิลได้” เธอกล่าว “ และ 64% ไม่รู้วิธีการรีไซเคิล)” การตัดการเชื่อมต่อนั้นลงไปในระบบที่ไม่สนับสนุนพฤติกรรม ในหมู่พวกเขาเป็นสัญญาณที่ไม่ชัดเจนกฎที่ไม่สอดคล้องกันและการขาดความคิดเห็นที่มีความหมาย“ ผู้คนจะไม่ทำอะไรเลยถ้าพวกเขาไม่ต้องทำ” เธออธิบาย “ และหากไม่มีการตั้งค่าระบบรางวัลเราจะเป็นสถานะเดิม” อาเบลชี้ไปที่การวิจัยแสดงให้เห็นว่าเมื่อการรีไซเคิลรวมถึงรางวัลที่จับต้องได้หรือผลในตัวการมีส่วนร่วมจะเพิ่มขึ้น คิดว่าโปรแกรมการฝากของคอนเทนเนอร์หรือระบบขยะแบบจ่ายเงินตามที่คุณต้องโยน แต่มันไม่จำเป็นต้องมีความน่าทึ่งเท่าที่ควร บางครั้งสิ่งที่ต้องทำก็คือโดปามีนที่กำหนดเวลาอย่างดี อาเบลอธิบายว่าบางสิ่งบางอย่างเล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นเสียงที่น่าพอใจเมื่อคืนขวดสามารถผลักคนให้ทำอีกครั้ง “ โดปามีนเป็นรางวัล” เธอกล่าว “ และเมื่อคุณทำอะไรบางอย่างที่ทำให้คุณรู้สึกดีคุณจะได้รับยาเล็กน้อย” แบรนด์และเทศบาลสามารถพิสูจน์ได้ว่าเป็นหลักฐานทางสังคม อาเบลจำได้ว่าได้รับจดหมายจากผู้ให้บริการพลังงานของเธอแสดงความยินดีกับครอบครัวของเธอว่าเป็นหนึ่งในประหยัดพลังงานมากที่สุดในละแวกใกล้เคียง มันใช้งานได้ “ เรามีแนวโน้มที่จะทำสิ่งต่าง ๆ เมื่อเรารู้ว่าพื้นที่ใกล้เคียงของเรากำลังทำเช่นกัน” เธอกล่าว การรีไซเคิลเธอแย้งสามารถทำตามโมเดลเดียวกัน หากผู้คนเห็นและรู้สึกว่าชุมชนของพวกเขามีส่วนร่วมพวกเขาจะมีแนวโน้มที่จะปฏิบัติตามความเหมาะสมมากขึ้นนั่นคือการออกแบบที่ตัดกับตัวตน อาเบลดึงเส้นที่ชัดเจนระหว่างการพูดว่า“ ฉันรีไซเคิล” และพูดว่า“ ฉันเป็นผู้รีไซเคิล” หนึ่งคือการกระทำ อีกส่วนหนึ่งเป็นส่วนหนึ่งของวิธีที่มีคนเห็นตัวเอง “ เมื่อมันกลายเป็นตัวตนของคุณคุณต้องทำมันคุณถูกบังคับ” เธอกล่าวการเปลี่ยนแปลงตัวตนนั่นคือสิ่งที่ทำให้พฤติกรรมติด และสำหรับระบบบรรจุภัณฑ์และการรีไซเคิลเพื่อทำงานร่วมกันโครงสร้างพื้นฐานทั้งหมด – ตั้งแต่การส่งข้อความไปจนถึงคอลเลกชัน – เพื่อสนับสนุน “ คุณไม่สามารถทำคนเดียวได้” อาเบลกล่าว “ ระบบทั้งหมดต้องทำงาน” การไปที่นั่นหมายถึงมากกว่าแค่ฉลากที่ดีกว่า มันหมายถึงการทำความเข้าใจสิ่งที่ทำให้ผู้คนติ๊กและออกแบบวิธีการที่พวกเขาประพฤติจริงไม่ใช่วิธีที่เราต้องการ ดังที่อาเบลกล่าวไว้ว่า“ การรับรู้ไม่ได้อยู่เฉยๆถ้าคุณกลับมาอีกครั้งคุณจะกลับมาอีกครั้ง” PW
แหล่งที่มาของข้อมูล
